Przedświąteczny czas.

Dziś obudziłam się z myślą, że niedługo wszystko się całkiem zmieni. Zmieni się nie tylko nasze życie, ale zmienią się też nasze serca. To dla nas prawdziwy czas oczekiwania i nadziei. Przebija to z każdej chwili spędzonej wspólnie. Czekamy, a towarzyszy nam wiara i radość. Za oknem prószy białym puchem z nieba, wszędzie drzewa otulone w białe kołderki. Jest pięknie. Wykorzystujemy każdą wolną minutkę na białe szaleństwo. Staś uwielbia turlanie w śniegu, rzucanie śnieżkami i zabawę na sankach. Ja uwielbiam jego szczery śmiech po takiej zabawie i wyszczypane policzki, co wyglądają jak u malowanej lali. Szkoda, że święta mają być bez śniegu. U nas w domu już całkiem świątecznie, od rana pachnie świeżo pieczonymi, korzennymi ciasteczkami i cytrynowym lukrem, który przylepia się do małych paluszków. Ostatnia, kuchniowa dekoracja ukończona z jelonkowym obrazkiem w roli głównej. Jutro jak siły pozwolą upieczemy kruche ciasteczka z żurawiną i udamy się na ostatnie przedświąteczne zakupy. Ja i Staś, duet doskonały.

To będą nasze pierwsze święta poza rodzinnym domem (zostajemy w Krakowie). Właściwie, to wszystko zaczyna być inne niż dotąd. I tak sobie myślę, może te święta będą jednak białe, jeśli wszyscy będziemy tego dostatecznie pragnąć?
Miłego przedświątecznego czasu.