M od kuchni:)

Za oknem, za płotem, gdzieś w trawach i w domu cudownie świeci wrześniowe słonko. Lubię tą porę, ten miesiąc, szczególnie gdy jest ciepły. Słońce jest już niżej i nasze mieszkanie wręcz zalewa światło. Przez to czuję się raczej bliżej lata, niż jesieni. Tylko te chłodne poranki i wieczory zmuszają do zabierania ze sobą bawełnianych chust i rozpinanych sweterków:)
W domu również letnia atmosfera. Jeszcze czekam z układaniem jesiennych wianuszków i kompozycji. Raczej trzymam kwiaty w słojach lub butelkach i cieszę się pastelowymi akcentami. Lubicie astry? Ja bardzo i cynie. Może uda się je nabyć od jakiejś babuszki na ryneczku. I takie małe, białe kwiatki. Nie wiem co to, ale przepadam za nimi:)
Tymczasem pomyślałam sobie, że zaproszę Was do Manderlay od kuchni;) Jeszcze ciągle niedoskonałej, ale to przecież sama przyjemność dopracowywać ją i upiększać. Nie będę się rozpisywać ile czego brakuje i co jeszcze trzeba zrobić. Ważne, że już teraz nas cieszy i lubimy ją wszyscy.




Nasza kuchnia, co tutaj dobrze widać, jest otwarta na salon i dzięki temu, to tu tętni życie naszej małej rodziny i to tu najchętniej przebywamy:) Nasz stół ma tyle wgnieceń, że wygląda jakby miał dobrych parę lat, a nie rok:) Co tam, w końcu dom, to nie muzeum.....


Ten uroczy, lawendowy woreczek przybył do mnie od Oli. Dziękuję Ci raz jeszcze, wpasował się idealnie:)



A retro klamerki mam również od pewnej przemiłej osóbki, która podzieliła się ze mną swoją wygraną w candy. Dzięki wielkie Izuniu:)


A jakby ktoś chciał zajrzeć go garnka, to już piszę, że na dziś mamy zupkę prezydencką;), kotlet z ziemniaczkami i ogór kiszony (tegoroczny) czyli klasyk oraz szarlotkę na sypko dla łasuchów:)))

Tymczasem mówię pa życząc miłego, kolejnego, wrześniowego dzionka:)