Halo. To już mamy piątek? To jest jakiś galopujący tydzień. Myk i już jest weekend. Dzisiejsze przedpołudnie spędziłam w pracowni. Mam bardzo żmudną pracę do wykonania - zajmie mi to chyba jeszcze cały następny tydzień, dlatego by złapać oddech zrobiłam pozostałe obrazki dla Stasia (do ikeowej potrójnej ramki) i kolejne Little collection nr 44 (powyżej). Historia do tego obrazka mogłaby się zaczynać tak:
Pewnego dnia mały, brązowy króliczek wybrał się na spacer drogą, którą nigdy wcześniej nie szedł. Pewnie dlatego tak bardzo zaskoczył go widok, który nagle wyłonił się zza całkiem niedużej górki. Mały, brązowy króliczek znalazł się na rozległej, zielonej łące, tak dużej, że musiał bardzo wytężać wzrok by zobaczyć jej koniec. Tego dnia króliczek odkrył nowe miejsce do dumania o niebieskich migdałach. Nazwał je sobie w myślach Zadumolandią i obiecał, że będzie je często odwiedzać - jako, że był to króliczek, który bardzo lubił dumać.
Nie jest to treść najwyższych lotów, ale może Stasiowi się spodoba - oczywiście opowiem mu ją jak tylko wymyślę ciąg dalszy. Kiedyś znalazłam taką stronę o bajkoterapii i odkryłam tam, że bajki może pisać każdy. Wielu jest takich rodziców, co snuje własne opowieści dla swoich pociech. To jest na prawdę extra rzecz dla wszystkich. Bardzo podoba mi się to, iż dzięki bajkom (poza oczywistymi korzyściami) można rozwiązać wiele problemów wychowawczych i stworzyć nowe obszary wspólnych relacji. Być twórczym w domu, w rodzinie, dawać dużo z siebie i dostawać o tyleż więcej. Piękna sprawa i chyba warto spróbować swoich sił i rzucić sobie kolejne wyzwanie. Zapraszam na tę stronę.
A po południu Stasiu ma gości. Ciekawe co wymyślą małe rozbrykonie. Ola ze Staśkiem w duecie potrafi wiele zdziałać albo raczej zmajstrować. Jestem na to przygotowana:)
Miłego weekendu. By, By!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz