Powroty.

Powracam do tego miejsca. Czuję się jakbym ponownie wchodziła do bliskiego mi domku, gdzie każdy kąt jest znajomy, dobry i przytulny. Gdzie jestem sobą. Witaj domku, patrz gdzie byłam. To nasze magiczne miejsce na ziemi. Polska wieś, sielska i czarodziejska. Odpoczęliśmy, odetchnęliśmy i wróciliśmy bogatsi o nowe wspomnienia, zapachy i smaki. Minęło wiele tygodni, ale znów tu jestem. Całkiem odmieniona i nie całkiem sama. A oto rozwiązanie zagadki mojej długiej nieobecności i milczenia.

Nasza rodzina powiększy się, mam nadzieję szczęśliwie, w styczniu. Pomału nabieram sił i energii twórczej, choć komplikacje które się pojawiły zmuszają mnie do dużego odpoczynku, nie pozwalają na wiele rzeczy i przede wszystkim wprowadzają niepokój. Ale, ale uszy do góry. Najważniejsze to myśleć pozytywnie i wierzyć w to najlepsze zakończenie.
Dzisiaj kolejny piękny dzień, z kawą na śniadanie i słodkim zapachem polnego bukietu ( nazbieranego wczoraj na podkrakowskiej wsi) roznoszącym się po całej kuchni. Słodko.
Jeśli czasem ktoś tu jeszcze zajrzy, miłego, letniego dnia.