Wracając do majówki.

Wracając myślami do majówki przed oczami  przewija mi się ciąg obrazów. Chmury, co układają się w pierzaste twory (potwory). Pościel wietrząca się na balkonach, płotach, parapetach. Wstęgi szafirków, a gdy spojrzeć w dal kwitnące ogrody. Dywany z mleczy i dwóch wędrujących kapeluszników. Z patykiem w ręce, kamykami w kieszeniach i zawadiackim uśmiechem.
Majówkę spędziliśmy w domu. Spacery i zabawa z przerwami (dla niektórych) na pracę. I basen! Nasze łobuzy miały już pierwszą kąpiel w plenerze;)

 

 

 

Dom również zyskał coś z tych majowych dni . Odgruzowałam częściowo nasze pięterko (czyli poddasze), wszystko domaga się farby i pędzla, ale już nabrało klimatu. Wjechało łóżko "staruszeczka", za towarzystwo ma stare nadstawki od kredensu, lampkę pochyloną jak Wieża w Pizie i starą fotografię. Lubię takie etapy, jak wnętrze powoli nabiera charakteru.

 

Ciastko, kawa na tacy, niespieszne oglądanie albumu, ptasi koncert zza okna i mogę śmiało powiedzieć, że odpoczęłam:)

 

Tak było wtedy, dziś idę do szpitala na kilka dni. Jak wrócę, opowiem Wam co tam słychać na moim balkonowym ogródeczku.

Tymczasem życzę Wam miłej niedzieli i dobrego tygodnia! Pa

p.s

Ktoś wie, co za ptak piłuje nocną porą? Taki dziwny, zgrzytający dźwięk...Teraz jak śpimy na poddaszu to mamy czego słuchać:)