Pudełko i pierwsze przygotowania.

Kiedy ten listopad tak śmignął? Rozpędził się chyba na wczesnym śniegu i zatrzymał stukając w grudniowy kalendarz. Dobrze, że posprzątał po sobie. Tak, zrobił jak zapowiedział. Segregował, układał drobiazgi, wkładał je do pudełek, słoiczków i teraz ma z tego dużo uciechy:)
Czasami bardzo lubię porządki. Potrafią poprawić mi nastrój i wprawić w stan błogiego zadowolenia z życia, no i z siebie;) Jak jest mi źle i znajdę w sobie zapał do tańców na miotle (tfu z miotłą), to po chwili jest mi lżej. Tylko z prasowaniem mam jak z pchaniem auta pod górę, chociaż, nie powiem zgrabne stosiki pachnącego prania lubię kontemplować:)
Wyszło znów o sprzątaniu a chciałam się pochwalić moim pudełkiem cudnej urody. Pudełko pamiątka, przypomniane, przyniesione i należycie zaadoptowane.

Za małą chwilę będzie grudzień (właściwie już jest, minęła północ). W tym roku, podobnie jak w poprzednim przygotowałam kalendarz adwentowy. Uznaję, że to już nasza tradycja. Cieszę się na ten czas. Kalendarz zmajstrowałam całkiem inny od zeszłorocznego. Pojawią się w nim stare i nowe zabawy, będą pytania, zadania i słodkości:) Zapewne będziemy też upiększać i uprzytulniać nasz dom.
"Wprawdzie Najmądrzejszy Anioł, dobrotliwie kiwając głową, podśmiechuje się z naszej teorii "upiększania piękna" i przekonuje, że niebo jest już absolutnie piękne, a absolutnego piękna nie można bardziej upiększyć, ale sami wiecie, jak to jest". No właśnie, wiecie, jak to jest. A skoro niebo można upiększać, to co dopiero własne, skromne M;)

 

Dużo radości u progu grudnia Wam życzę!

Tymczasem  pa

p.s

Kalendarz w całej okazałości wystąpi w następnym odcinku:)

pp.s

Cytat z książki "Którędy do Betlejem" s. Ines Krawczyk MChR