Paczuszka, co ma nadzieję pójść sobie w świat.

Mam pewną historię, a właściwie pewien obraz. Wczoraj na mszy w naszej malutkiej kapliczce (a jest to msza specjalnie dla dzieci, na którą Staś uwielbia chodzić) zdarzyło się coś bardzo uroczego. Do ciemnego, rozświetlonego blaskiem świec miejsca jakim jest wspomniana kapliczka wleciał motyl. Fruwał sobie między ludźmi jak jakieś niezwykłe zjawisko. Przelatywał koło świec i siadał na kinkietach. Na zewnątrz zaledwie kilka stopni, dopiero co padał śnieg a tu motyl. Hmmm. To musi być jakiś znak. Oczywiście odniosłam to od razu do siebie, bo tak się składa, że to jest mój szczególny, bo setny wpis na blogu. Z tego miejsca już 100 razy rzuciłam słowo i obraz w wirtualną przestrzeń. To dla mnie święto. Punkt, który warto odnotować i uczcić. To miejsce, zwane Manderlay jest moim życiowym notesem i cieszę się, że wklejam do niego obrazy z otaczającej mnie rzeczywistości i z własnej wyobraźni. No dobrze. A teraz, skoro mamy święto, to muszą być i prezenty. W schludnie zapakowanej paczuszce trzymam białe, miękkie serducho z życiową sentencją; ptaszkową, papierową zawieszkę (kilkuelementową, utrzymaną we wrzosowych odcieniach) i reprodukcję mojej jesiennej czapli (naklejonej na piankę wystawienniczą i ozdobionej delikatnym sznureczkiem, dzięki czemu jest ona gotowa do powieszenia). Skusiłam kogoś? Ktoś chce być obdarowany? Wystarczy, że w komentarzach do tego posta napiszecie po prostu: cześć, miłego dnia, pozdrawiam, 100 lat :) itd. a będziecie mieć szansę na tą świąteczną paczuszkę. Zachęcam. Poświętujcie razem ze mną:) Czekam do piątku, do 22.00.
A dla wszystkich którzy tu wpadną wysyłam kolorowe motyle i serwuję kawę.

Na koniec szybkie chwalenie się. Jak pisałam ostatnio na mojej plan liście pojawiło się dużo szycia. O rany! Poszyłam skarpety na przeciągi, worki niezbędniki, firaneczkę do łazienki, serducha i ten oto powyższy woras dla pewnego, małego chłopczyka. Zdrowo się namęczyłam, głownie za sprawą maszyny-złośnicy:) Udało się i teraz mogę ofiarować książeczki o Panu Kłapie ( gorąco je polecam) w tymże oto worku.
Juhu! Na ten wpis bang, bang, bang odpalam fajerwerki.
A sobie życzę kolejnych 100 wpisów i Waszych miłych komentarzy.