Zeszycik.

 Ostatnimi czasy poczyniłam taki oto zeszycik. Nieplanowany, głównie z potrzeby wrzucenia obszernej kupki, którą widać po lewo w jedno miejsce. Do tego dorzucę wszelkie inspiracje zwane życiowymi, tułające się na małych karteluszkach, powtykane w różne miejsca i odnajdywane lub nie po (zbyt) długim czasie. A inspiracje migają i znikają, czasem są jednak jak latarnie więc może warto je zanotować. Na komputerze jak w przydługiej kolejce piętrzą się zakładki ale przecież nie sposób znaleźć myśli, tytułu, rady jak się właśnie szuka:) Zresztą jestem wzrokowcem i w zakładkach ginę jak Mańka w Czechach. I co zrobić z wycinkami z gazet, kawałkiem pudełka, krótkimi notkami z przeczytanej książki i innymi cosiami. No więc będzie sowia A trójka z czystymi kartkami. Dobry fason by się pomieścić z całym tym kramem.

 

Poza tym w lutym jest troszkę więcej słońca. U Was też?

Lubię zimowe spacery przy minus dwóch ze słonkiem za kołnierzem.

Lubię stawiać umyte jabłka w durszlaku blisko okna.

Lubię gdy bluszcz mimo braku słońca wypuszcza jasno zielone listki (można brać przykład).
Lubię wrzucać zieloną pietruchę do zupy chociaż wyrosła mi słabieńka i rachityczna.
Lubię sok z cytryny, tartę cytrynową i lepkie, pomocne łapki.
Lubię jak jest więcej światła  więc może wreszcie będzie i przestanę zimować.

Tymczasem idę dalej lepić naszą codzienność. Być lepiej i więcej. To nie zawsze jest łatwe, nie zawsze wychodzi ale zawsze jest tak samo ważne:)
Energicznego poniedziałku!