Grudzień.

Wraz z grudniem zrobiło się znacznie chłodniej. Czapkę naciągam mocno na uszy i chowam nos w ciepły szal. Marzę o śniegu, bo świat bez rudych i żółtych liści poszarzał. Tak szybko zapada zmrok. Z drugiej strony, popołudnia są jakby dłuższe i tak miło przykleić się do kaloryfera:)
Każdego dnia sięgamy do naszego kalendarza adwentowego (model zeszłoroczny). Czekają w nim na chłopców zadania, zabawy, niespodzianki ( książki, płyta). Wszystko dostosowuję do danego dnia i sytuacji. Do tej pory najlepiej wyszły nam królewskie korony, pełne drogocennych kamieni, królowanie i tworzenie pomponowej girlandy, przy której udzielała się cała rodzina. Grudzień to taki miesiąc w którym każdy dzień jest pełny, jest ważny. Nawet jak jest zabiegany, stresujący, zarysowany złością czy jakimś smutkiem, to wraz z wieczorem przynosi spokój, uśmiech i radość choćby tą najdrobniejszą.

W domowych kątach połyskuje brokat, gdzie nie gdzie ciągle leżą cekiny, szpilki, kawałki włóczki  i papierki po krówkach oraz innych takich:) Mikołaj oczywiście wiedział, że dzieciom nie można przynosić zbyt wielu słodyczy ale skoro przygotowały dla niego takie piękne portrety to się złamał i jeszcze wielkie lizaki dorzucił;)

Jaki to fajny czas...
Jasny i ciemny. Głośny i cichy. Bogaty i ubogi. Ciepły i zimny. Dobry.
Miłego poniedziałku!